Thousend times thanks!


To all the followers of the blog, to anyone who has been supportive of Frank or us in the last months and especially after his untimely death we want to say thanks from the bottom of our hearts. In the week after his passing we received so much warmth, stories, care and love, hardly describable. To us it was a very precious and valuable week and it was so good to have Frank at home where so many of his friends could visit him. And all the help, stories and info shared in that week led to a beautiful goodbye ceremony on a beautiful sunny autumn day. For those of you who could not attend, or those of you who wish to reread the funeral speeches, we publice them here (in dutch and english) with some pictures in grateful memory of, and tributed to Frank.We will miss him dearly, thanks for being with him and with us, one way or another,

On behalf of my family and his closest friends, Esther

Foto's Frank

vrijdag 28 oktober 2011

Guild of the Battlefield guides in dutch

Frank kwam voor het eerst in beeld bij de International Guild of Battlefield Guides in 2008. Hij gidste toen al jarenlang bij het Nationaal Bevrijdingsmuseum 1944-1945 groepen over onder meer de slagvelden van Nijmegen, Arnhem en het Reichswald. Het lidmaatschap van de Guild was dan ook een logisch vervolg op zijn lange carrière als Battlefield gids.
Tijdens zijn deelname aan de Nijmeegse Vierdaagse in de jaren ’80 kwam Frank in contact met Britse parachutisten onder andere met Captain Tony Dogeet, Ron Glancy en Mike Pety. Een contact dat nooit meer verbroken is zolang zij leefden. Mike Pety van het 10e Parachutisten bataljon werd een soort Goeroe voor Frank. Zij namen hem op in hun kring en gaven hem duidelijk het gevoel dat hij erbij hoorde. Frank volgde zelfs met goed resultaat een burger parachutisten-opleiding waarna hij van de groep behalve de felbegeerde parachutistenwing ook een rode baret kreeg. Twee dingen waar hij terecht erg trots op was. Via Ron Clancy kwam hij in contact met de Air Despatchers. Als uitvloeisel van zijn connecties met Arnhem veteranen werd Frank lid van de Vereniging Vrienden van het Airborne Museum in Oosterbeek waar hij een veel en graag geziene deelnemer aan de bijeenkomsten was.
Zoals gezegd verzorgde Frank battlefield tours, bij voorkeur voor militair groepen. Burgergroepen vond hij eigenlijk beneden zijn kunnen. Toen ik hem in 2008 attendeerde op het bestaan van de Guild of Battlefield Guides in Engeland aarzelde hij geen moment om daarvan lid te worden en mee te gaan naar de bijeenkomsten in Engeland. Hij ontmoette een groot aantal gelijkgestemden, Frank voelde zich daar als een vis in het water. Ieder van de Guild leden is vaak expert op zijn eigen gebied dat loopt van de War of Roses in Engeland tot aan de Tweede Wereldoorlog en zelfs daarna. Door de grote verscheidenheid van interessegebieden was Frank de aangewezen man om met iedereen over welk onderwerp dan ook van gedachten te wisselen. Zijn achtergrond als enthousiast War Gamer had hem inzicht verschaft in bijna ieder veldslag waar ook ter wereld. Hij werd alom gerespecteerd door zijn parate kennis.

Toen we begin dit jaar tijdens het Guild weekend in Engeland in het Opleidingsinstituut van de RAF in het Carnwell College een rondleiding kregen hing daar een schilderij waarop een gevechtsscene uit, meen ik, de 18e eeuw was afgebeeld. De curator wist hier niet zoveel van waarop Frank uit de losse pols 15 minuten lang een college in het Engels gaf over het schilderij, de afgebeelde scene, de uniformen en de veldslag. Kende hij het schilderij? Nee hij wist zelfs van het bestaan ervan niet af.

Britten hebben altijd een quiz tijdens hun bijeenkomsten. Bij de eerste bijeenkomst in Woolwich vormden de Nederlanders een eigen team. Met Franks hulp wonnen we dan ook glansrijk deze quiz met als resultaat dat we de volgende keer geen Nederlands team meer mochten vormen. De anderen vochten als het ware om Frank in hun groep te krijgen want dan was de kans om te winnen het grootst.
Veel plezier beleefde Frank toen de Nederlanders de quiz moesten samenstellen. Het niveau bleek echter voor de Britten wel wat hoog te liggen.

Met de Guild nam Frank het vorige jaar deel aan de Battlefield tour in Zuid Afrika met als onderwerp de Zoeloe- en Boerenoorlog. Ook hier won Frank in dit internationale gezelschap weer de Zuid Afrikaanse quiz. Ondanks de gebruikelijke hoeveelheid boeken en cadeaux voor zijn familie die hij gekocht had mocht hij toch zonder extra betaling terug met het vliegtuig. Deze tour was voor Frank wel het hoogtepunt van zijn lidmaatschap bij de Guild.
Frank was druk bezig met de assigments voor het behalen van de Guild badge maar heeft dit niet meer mogen afmaken. Daags na zijn terugkeer van de het RAF Guild weekend dit voorjaar kreeg Frank een beroerte. Uit de vele mails van “all over the World” bleek eens te meer hoe Frank in korte tijd een gewaardeerd lid van de Guild was geworden. Afgelopen week, na het Guild weekend in Frankrijk, kwam het bericht dat hij onverwacht overleden was.

Frank, on behalf of the Guild, Thanks.
Wybo Boersma

Geen opmerkingen:

Een reactie posten