Family speech in dutch

Frank was onze oudste broer. Hij werd als eerste bij ons thuis geboren. Te vroeg, en kwetsbaar. Maar met het doorzettingsvermogen dat hem in zijn latere leven zo kenmerkte zette hij zich in om iets moois van zijn leven te maken. Hij werd daarin enorm gesteund en gestimuleerd door zijn vader en zijn moeder.

Wij, zijn 3 zussen, werden later geboren. En voor Frank zal dat wennen zijn geweest. In onze jeugd begrepen we weinig van elkaar. We leefden in gescheiden universums, die vreedzaam en soms iets minder vreedzaam naast elkaar co-existeerden.

Zijn universum begon bij de deur naar de zolder, waarachter zijn grote zandtafel en zijn kamer vol met boeken school. Ons universum lag voor die deur. We leefden met elkaar en naast elkaar en dat was het toen wel. We voelden absoluut loyaliteit en verbondenheid met elkaar, maar elkaar begrijpen, dat deden we niet.

Nadat wij allemaal het ouderlijk huis verlieten begon Frank zijn eigen leven verder vorm te geven. Op kamers aan de Hartertseveldweg. In zijn studie geschiedenis, en na zijn studie in de zoektocht naar de verdere invulling van zijn leven. 

Op hoogtij dagen zagen we elkaar: huwelijken, verjaardagen, kerstmis en voor Frank was dat niet altijd een feest. Hij worstelde met zijn eigen verwachtingspatroon en met dat van zijn ouders. En hij had vaak het gevoel dat er weinig van hem deugde. Maar desondanks kwam hij altijd, loyaal en trouw.

Die loyaliteit en verbondenheid bleef en door de jaren heen breidde ons contact zich uit met vriendschap, groei van wederzijds begrip en liefde. Ook met zijn zwagers ontwikkelde hij een warme vriendschap. Hij hielp als dat nodig was met vertaalwerk, of kluswerk, en was altijd te benaderen voor hulp. Nadat onze vader overleed vervulde hij met verve de rol van enige overgebleven man in onze familie. Hij voelde die verantwoordelijkheid en speechte graag in de geest van zijn vader en genoot van die rol.

Zijn grote prime kwam toen hij oom werd. Hij genoot enorm van zijn neven en nicht. En niets was te dol. Er kwam Cola bij het ontbijt, samen Top Gear kijken, samen stoeien, samen lid worden van de spellenclub. Hij spaarde voetbalplaatjes (en zorgde voor het laatste plaatje waarmee ons album compleet werd). Als hij iets zag dat voor zijn neven en nicht leuk kon zijn kocht hij het acuut (stenen, t-shirts, messen, petjes, sjaals, brandweerpakken; hij kocht het allemaal). Als hij zo’n cadeautje dan bij je kwam brengen, stond hij bij de voordeur al te wippen op zijn schoenen en kreeg je het daar al uit die grote rugzak uitgedeeld. Hij was zelf dan ongeduldig en nieuwsgierig naar de reactie van de kinderen. Van blije kindergezichten werd Frank ook heel blij! Zo toonde hij zijn enorme kwaliteiten naar zijn neven en nichten: zijn enorme generositeit, liefde, gulheid, trouw, het vermogen om aansluiting te zoeken bij kinderen kwamen in zijn rol als oom samen.

We zullen Frank heel erg missen.

Marieke van den Bergh